cenotaf
 
Encyklopedia PWN
cenotaf
[łac. cenotaphium < gr. kenotáphion ‘próżny grób’],
w starożytności pusty grobowiec bez zwłok zmarłego, którego ciała nie odnaleziono lub którego faktyczny grobowiec znajdował się w innym miejscu;
zbudowany dla uczczenia jego pamięci; cenotaf w czasach nowożytnych oznacza grób symboliczny, zwykle bez zwłok zmarłego, pomnik-grobowiec (np. Grób Nieznanego Żołnierza w Paryżu, Warszawie — oba w formie arkady z urną); cenotaf często sytuowano na polach bitewnych, zwłaszcza z I i II wojny światowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia