ziemi

Encyklopedia PWN

gwałtowne zaburzenie stanu równowagi we wnętrzu Ziemi, prowadzące do wyzwolenia się energii w postaci ciepła, fal sejsmicznych, ruchu skał i ich trwałych deformacji (np. spękania, szczeliny).
największa (ok. 84% objętości Ziemi) i najbardziej masywna (ok. 67% masy Ziemi) sfera kuli ziemskiej;
punkty na powierzchni Ziemi, w których wektor całkowitego natężenia pola magnetycznego jest prostopadły do płaszczyzny poziomej;
sowiecki akt prawny uchwalony 8 XI 1917 przez II Ogólnoros. Zjazd Rad;
centralna część kuli ziemskiej, o promieniu ok. 3486 km, masie ok. 185 · 1023 kg (ok. 31,5% całkowitej masy Ziemi) i średniej gęstości ok. 10,6 g/cm3 (Ziemia — Budowa);
pole magnetyczne Ziemi, pole geomagnetyczne,
pole magnetyczne wokół i przy powierzchni Ziemi;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia