wzbudzonym
Encyklopedia PWN
jądro atomowe, w którym liczba protonów Z lub neutronów N jest równa jednej z liczb: 2, 8, 20, 28, 50, 82, a dla neutronów także 126 (tzw. liczby magiczne);
nienasycone węglowodory, barwniki szeroko rozpowszechnione w przyrodzie, zarówno w świecie roślinnym, jak i zwierzęcym, występują też u glonów oraz bakterii;
fiz. relatywistyczne, tj. zgodne z wymaganiami szczególnej teorii względności, uogólnienie mechaniki kwantowej na układy o nieskończonej liczbie stopni swobody, opisujące fundamentalne oddziaływania cząstek elementarnych.
w klas. spektroskopii (w której używa się spektroskopów o niewielkiej rozdzielczości) jasny (lub ciemny) prążek w widmie liniowym emisyjnym (lub absorpcyjnym) promieniowania opt. lub rentgenowskiego;
fizyk;
emisja promieniowania elektromagnetycznego w zakresie nadfioletu, widzialnym i podczerwieni przez atomy lub cząsteczki podczas przejścia ze stanu wzbudzonego do stanu o niższej energii (np. podstawowego), gdy wzbudzenie jest wywołane innymi przyczynami niż podniesienie temperatury źródła promieniowania;
