jądro magiczne

jądro magiczne,

jądro atomowe, w którym liczba protonów Z lub neutronów N jest równa jednej z liczb: 2, 8, 20, 28, 50, 82, a dla neutronów także 126 (tzw. liczby magiczne);

j.m. wyróżniają się właściwościami spośród jąder sąsiednich; są one szczególnie silnie związane, szczególnie trwałe, trudne do wzbudzenia (stosunkowo duża energia najniższych stanów wzbudzonych), kuliste i trudne do zdeformowania, bardziej rozpowszechnione w przyrodzie od innych jąder; mają szczególnie dużo izotopów lub izotonów trwałych; np. istnieje aż 10 izotopów trwałych o Z = 50 (cyna) i aż 7 izotonów trwałych o N = 82. Właściwości j.m. znalazły uzasadnienie w modelu powłokowym (jądrowe modele), w którym j.m. odpowiadają zamkniętym (zapełnionym) powłokom nukleonowym (podobnie do zamkniętych powłok elektronowych w atomach gazów szlachetnych).

Szczególnie trwałe są jądra podwójnie magiczne, tj. jądra o zapełnionej powłoce zarówno protonowej, jak i neutronowej, np. jądro ołowiu . W ostatnich latach zaobserwowano także j.m. zdeformowane o liczbie neutronów N = 162 (jądra superciężkie).