wysokotemperaturowa
Encyklopedia PWN
właściwość niektórych ciał stałych zwanych nadprzewodnikami, polegająca m.in. na zaniku oporu elektrycznego po oziębieniu ich do temperatury T, niższej od temperatury krytycznej Tc.
plazma
fiz. zjonizowana materia, tj. taka, w której atomy rozpadają się na dodatnio naładowane jony i swobodne elektrony;
[gr.],
sanidyn
minerał z grupy skaleni, jednoskośna, wysokotemperaturowa odmiana polimorficzna glinokrzemianu potasu K[AlSi3O8];
[gr. sanídon ‘deseczka’],
obróbka cieplno-chemicznapolegająca na dyfuzyjnym nasycaniu warstwy powierzchniowej przedmiotów stalowych węglem i azotem.
zespół metod analitycznych, których istotą jest pomiar zmian właściwości badanego materiału (obiektu) w czasie zmian temperatury.
