swobodny
Encyklopedia PWN
akcent
językozn. wyróżnienie sylaby w wyrazie lub wyrazu w zdaniu za pomocą cechy prozodycznej (prozodia),
[łac. accentus ‘przyśpiew’],
fiz. w kwantowej teorii pola właściwość oddziaływań polegająca na zmniejszaniu się stałej sprzężenia danego oddziaływania wraz ze wzrostem energii oddziaływania;
bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).
fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii — pośredni między stanem gazowym i stałym.
wektorowa wielkość fiz. charakteryzująca działanie siły ciężkości na ciało i równa ciężarowi jednostki objętości ciała (ciężar);
destylacja
proces fizykochemiczny polegający na przeprowadzeniu (przez ogrzanie) substancji ciekłych w stan pary, skropleniu (kondensacji) par przez oziębienie i następnie zebraniu skroplonych par — skroplin (czyli destylatu) w specjalnym naczyniu. Jest to metoda rozdziału mieszanin, której podstawą jest różnica w składzie pary i cieczy opisana równowagą termodynamiczną układu.
[łac. destillatio ‘ściekanie kroplami’],
