subiektywna
Encyklopedia PWN
afekt
psychol. reakcja emocjonalna na bodziec, przejawiająca się subiektywnym doznaniem przyjemności lub przykrości oraz tendencją do podtrzymania go (w przypadku bodźca pozytywnego) bądź przerwania (w przypadku bodźca negatywnego);
[łac.],
aksjologia
dziedzina filozofii, której przedmiotem są wartości;
[gr. áxios ‘godny, cenny’, lógos ‘słowo, nauka’],
ros. malarz pejzażysta i dekorator teatralny;
Allston
malarz amer.; przedstawiciel romantyzmu;
[ọ:lstən]
Washington, ur. 5 XI 1779, Waccamaw k. Charlestonu, zm. 9 VII 1843, Cambridgeport (ob. Cambridge, stan Massachusetts),
anomia
termin socjol. i psychol. używany w charakterystykach sytuacji, w których: 1) społeczeństwu lub grupie brak jasnych reguł i norm postępowania, istniejące normy są sprzeczne ze sobą lub nie dają się w danych warunkach stosować; 2) jednostki naruszają ustalone reguły i odrzucają przyjęte w społeczeństwie normy na skutek swych wybujałych aspiracji i osłabienia więzi grupowych; 3) dzieci kierują się w sądach i postępowaniu nie normami etycznymi i obyczajowymi, lecz subiektywnym poczuciem przykrości bądź przyjemności;
[gr., ‘brak porządku’],
audiometria
zespół metod diagnostycznych oceniających sprawność narządu słuchu.
[łac. audio ‘słyszę’, gr. metréō ‘mierzę’],