strukturalne
Encyklopedia PWN
językozn. człony, na które można w jednej procedurze podzielić daną konstrukcję gramatyczną (wyraz, zdanie lub inną strukturę, np. frazeologizm);
ekon. zjawisko braku pracy zarobkowej dla osób zdolnych do pracy i gotowych do jej podjęcia na typowych warunkach płacowych występujących w gospodarce.
bibliologia
nauka o książce, księgoznawstwo, dyscyplina humanist., której przedmiotem jest książka jako obiekt materialny i środek przekazu myśli ludzkiej.
[gr. biblíon ‘książka’, lógos ‘słowo’,‘nauka’],
reżyser, artysta multimedialny;
dziedzina chemii zajmująca się syntezą, strukturą, właściwościami i przemianami związków koordynacyjnych (zw. również związkami kompleksowymi lub kompleksami);
zielone barwniki fotosyntetyczne roślin i sinic (u bakterii zdolnych do fotosyntezy występuje bakteriochlorofil);
