strukturalne
Encyklopedia PWN
operon
genet. specyficzna i powszechna u bakterii strukturalna i funkcjonalna jednostka genomu bakteryjnego, zawierająca od 2 do kilku kolejno ułożonych genów strukturalnych kodujących enzymy jednego szlaku metabolicznego oraz, położone bezpośrednio przed genami, sekwencje operatora i promotora kontrolujące ich aktywność transkrypcyjną;
[łac.],
stosowana w Polsce forma następstwa w indywidualnych gospodarstwach rolnych, związana z systemem ubezpieczeń społ. rolników uregulowanym w ustawie z 1990.
mat. termin występujący w różnorodnych znaczeniach w wielu dziedzinach matematyki, m.in. w równaniach różniczkowych, układach dynamicznych, procesach stochastycznych, teorii gier.
prawidłowe powtarzanie się w przestrzeni jednakowych pod względem fiz. i geom. części kryształu (ścian, krawędzi, płaszczyzn sieciowych, atomów, cząsteczek, komórek elementarnych itp.).
tautomeria
zjawisko występowania stanu równowagi chem. między różnymi izomerami strukturalnymi (izomeria), które przechodzą nawzajem w siebie w wyniku migracji najczęściej protonów;
[gr.],
