statyczna
Encyklopedia PWN
metodol. metoda ujmowania zjawisk w sposób statyczny w określonym momencie czasowym, z założeniem ich względnej stałości.
system
zespół wzajemnie sprzężonych elementów, spełniający określoną funkcję i traktowany jako wyodrębniony z otoczenia w określonym celu (opisowym, badawczym, do innego zastosowania — np. systemem jest proces technologiczny).
[gr.],
fiz. punkt przyłożenia siły wypadkowej sił ciężkości (ciężar) działających na poszczególne elementy bryły sztywnej;
środek ciężkości, barycentrum,
mat. pojęcie odpowiadające intuicji znajdowania dla figury (bryły) ograniczonej, w której rozmieszczono masy, takiego punktu, w którym moment statyczny jest równy zeru (środek masy).
fiz. punkt geom., względem którego moment statyczny układu punktów materialnych jest równy zeru;
termodynamiczny proces, przemiana termodynamiczna,
ciągła zmiana w czasie termodynamicznego stanu układu fiz. od stanu początkowego do końcowego, które są stanami równowagi termodynamicznej;
