skończenie
Encyklopedia PWN
mat. grupa jednoznacznie wyznaczona przez skończony zbiór elementów generujących r1,r2,... ,rn i relacje określające: 
= e, 
, gdzie 2 ≤ nij ≤ ∞;
= e, , gdzie 2 ≤ nij ≤ ∞;
mat. grupa, której jedynymi dzielnikami normalnymi (grupa, mat.) są: cała grupa i podgrupa składająca się jedynie z elementu neutralnego.
dział analizy mat., poświęcony abstrakcyjnym uogólnieniom znanych pojęć geometrii klas. i matematyki elementarnej: długości odcinka, pola wielokąta, objętości wielościanu, 0-wymiarowej miary liczącej, tzn. liczby elementów zbioru.
finityzm
[łac. finitus ‘skończony’, ‘ograniczony’]:
mat. miara zbudowana na wzór geom., standardowych: długości, pola, objętości (miara);
