skorupę oceaniczną
Encyklopedia PWN
zewnętrzna warstwa Ziemi, stosunkowo sztywna i chłodna, stanowiąca górną, położoną powyżej nieciągłości Mohorovičicia część litosfery;
ekspansja dna oceanicznego, rozrost dna oceanicznego, spreding, ang. spreading,
geol. proces rozprzestrzeniania się dna oceanicznego w wyniku powstawania nowych partii oceanicznej skorupy ziemskiej w grzbietach śródoceanicznych, gdzie skorupa ta jest dobudowywana w wyniku krzepnięcia magmy wznoszącej się z płaszcza Ziemi (akrecja, geol. );
geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.
ocean, ocean światowy, wszechocean,
hydrol. słona powłoka wodna kuli ziemskiej, główna część hydrosfery, obejmująca ogół oceanów i mórz;
Spokojny, Ocean, Pacyfik, Ocean Wielki,
największy i najgłębszy ocean na Ziemi, położony między Ameryką Północną, Ameryką Południową, Antarktydą Zachodnią, Australią i Azją.
