akrecja
geol. rozrost litosfery wskutek powstawania jej nowych fragmentów w strefach ryftów; jedno z podstawowych pojęć teorii tektoniki płyt;
[łac. accretio ‘przyrastanie’],
akrecja
Encyklopedia PWN
zjawisko to występuje w obrębie litosfery oceanicznej (akrecja litosfery oceanicznej) i kontynentalnej (akrecja kontynentów); w litosferze oceanicznej wznosząca się z głębi Ziemi magma krzepnie w obrębie grzbietów śródoceanicznych, wchodząc w skład tworzącej się w ten sposób oceanicznej skorupy ziemskiej, przy czym litosfera rozsuwa się, dostarczając miejsca dla dalszych porcji magmy; wg współcz. teorii tektoniki płyt litosfery akrecja kontynentów może zachodzić w strefach subdukcji w wyniku przyrastania do brzegu kontynentu zdartych z dna oceanicznego i zdeformowanych osadów, mikrokontynentów lub łuków wyspowych oraz wskutek zachodzących w tej strefie intruzji i wylewów magmy.
