senatu
Encyklopedia PWN
cesarz rzymski od 1 I 193;
Petersburg, Sankt Petersburg, Sankt-Pietierbụrg, 1914–24 Piotrogród, 1924–91 Leningrad,
m. wydzielone, odrębny podmiot Federacji Ros., nad Newą i Zat. Fińską; stolica obwodu leningradzkiego.
hist. w dawnej Polsce najwyższy urzędnik zarządzający skarbem; po 1569 wchodził w skład senatu;
rektor
przełożony szkoły wyższej i przewodniczący jej senatu (senat akademicki).
[łac. rector ‘kierownik’],
senatus consultum
w starożytnym Rzymie w okresie republiki opinia senatu w sprawach, w których urzędnicy zwrócili się o radę;
[łac., ‘rada senatu’],
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
