rektor
 
Encyklopedia PWN
rektor
[łac. rector ‘kierownik’],
przełożony szkoły wyższej i przewodniczący jej senatu (senat akademicki).
W Polsce na mocy ustawy o szkolnictwie wyższym z 12 IX 1990 rektor jest jednoosobowym organem uczelni, kieruje jej działalnością i reprezentuje ją na zewnątrz; jest przełożonym pracowników oraz studentów uczelni; podejmuje decyzje dotyczące funkcjonowania uczelni i nie zastrzeżone dla innych organów uczelni lub dyrektora adm.; rektor jest wybierany przez kolegium elektorów albo przez senat uczelni spośród osób posiadających tytuł nauk. lub stopień nauk. doktora habilitowanego (naukowe stopnie i tytuły), także niezatrudnionych w uczelni; organ wybierający rektora oraz tryb wyboru określa statut uczelni; przewodniczący właściwej komisji wyborczej wydaje akt stwierdzający wybór i niezwłocznie powiadamia o wyborze właściwego ministra.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia