pędu
Encyklopedia PWN
wielkość fizyczna charakteryzująca rozkład przestrzenny rozważanej wielkości fizycznej, np. masy, siły, pędu, energii, ładunku elektrycznego;
materia
fiz. jedno z podstawowych pojęć fizycznych, oznaczające wszystkie obiekty, które można badać fizycznymi metodami.
[łac.],
sformułowane 1687 przez I. Newtona 3 podstawowe prawa dynamiki klasycznej.
zachowania prawa, zasady zachowania,
fiz. prawa stwierdzające, że w układach fiz. izolowanych od otoczenia określone wielkości fiz. pozostają niezmienne.
pędy wytworzone przez genotypowo niejednorodne wierzchołki;
fitohormony (związki cykliczne o charakterze kwasów) zaliczane do terpenoidów (terpeny) zawierających 4-pierścieniowy rdzeń gibanu;
