pędu
Encyklopedia PWN
niemiecki fizyk teoretyk.
rk
fiz. w teoriach kwantowych liczby charakteryzujące stan stacjonarny układu, np. atomu, jądra atomowego lub cząstki elementarnej;
operatory odwzorowujące przestrzeń Hilberta stanów fiz. w siebie.
szczególny przypadek praw przyrody;
fototropizm
fizjol. ruchowa reakcja wzrostowa organizmów na kierunkowe działanie światła (jeden z tropizmów);
[gr.],
