procesowy
Encyklopedia PWN
czynność dowodowa polegająca na przeprowadzeniu przez organ procesowy doświadczenia lub odtworzenia przebiegu zdarzeń albo ich fragmentów, stanowiących przedmiot rozpoznania w sprawie, w celu sprawdzenia okoliczności mających istotne znaczenie dla jej rozstrzygnięcia.
osoba ustanowiona przez sąd do zastępowania strony nie mającej zdolności procesowej i należytego zastępstwa,
gł. reguły prawne obowiązujące organy i osoby biorące udział w postępowaniu sądowym w sprawach karnych, cywilnych i administracyjnych.
w pol. postępowaniu karnym zachowania się uczestnika procesu.
stan prawny warunkujący dopuszczalność przeprowadzenia postępowania sądowego;
