pokarmić
Encyklopedia PWN
ekol. organizmy cudzożywne, które odżywiają się (heterotrofizm) substancjami organicznymi pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego;
termin zbiorczy obejmujący zróżnicowane przejawy religii naturalnej, występujące w przeszłości i współcześnie na obszarze subkontynentu indyjskiego i rozwijające się z jednej strony w opozycji do indyjskich uniwersalistycznych religii zbawienia (buddyzm, dźinizm) oraz islamu, z drugiej zaś do autochtonicznych religii plemiennych.
ekol. oddziaływania (koakcje) między gatunkami zachodzące w zgrupowaniach i biocenozach stanowiących układy wielogatunkowe;
dział gospodarki rolnej obejmujący produkcję kokonów jedwabników (głównie morwowych), hodowlę jedwabników (w stacjach hodowli jedwabnika), wstępną obróbkę kokonów oraz uprawę morwy, której liście stanowią pokarm gąsienic;
anat. narząd zbudowany z mięśni pokrytych błoną śluzową, umieszczony na dnie jamy gębowej kręgowców;
kand, ciasto miodowo-cukrowe,
pokarm dla pszczół (gł. matek pszczelich), sporządzony z cukru pudru lub syropu i z miodu.
