pokarmić
Encyklopedia PWN
ekologia
nauka o strukturze i funkcjonowaniu przyrody na różnych poziomach organizacji, ekonomika przyrody;
[gr. oíkos ‘mieszkanie’, ‘gospodarstwo’, ‘środowisko’, lógos ‘słowo’, ‘umysł’, ‘rozprawa’, ‘wiedza’],
jeden z mierników wartości odżywczej produktów spoż., odpowiadający ilości energii wyrażonej w kilodżulach (kJ), dawniej w kilokaloriach (kcal), jaką wnosi pokarm po jego strawieniu i przemianie w organizmie;
eufazje, szczętki, Euphausiacea,
rząd skorupiaków z gromady pancerzowców;
fasola, Phaseolus,
rodzaj roślin zielnych z rodziny bobowatych (motylkowatych);
fotosynteza
bot. proces przetwarzania przez organizmy samożywne (autotrofy) energii świetlnej w energię chemiczną;
[gr.],
gąbki, Porifera (Spongiaria, Spongiae),
typ osiadłych, najbardziej pierwotnych zwierząt wielokomórkowych;
