podstawowa
Encyklopedia PWN
języki stanowiące chiń. (sinicką) gałąź chiń.-tybetańskiej rodziny językowej (chińsko-tybetańskie języki).
mat. jedno z podstawowych twierdzeń teorii liczb (liczb teoria) orzekające, że dla dowolnej liczby całkowitej k > 1, dowolnych liczb całkowitych dodatnich parami względnie pierwszych n1, n2, ... , nk oraz dowolnych liczb całkowitych r1, r2, ... , rk istnieje taka liczba całkowita r, że dla i = 1, 2, ... , k liczba r − ri dzieli się przez ni;
zgodnie z tradycyjną klasyfikacją rodzina języków występujących na obszarze Chin właściwych, Tybetu, Laosu, Mjanmy (Birmy) i Wietnamu;
chippendale
[czı̣pəndeıl]:
związki nieorg. chloru, w których występuje on na −I stopniu utlenienia oraz związki org., których cząsteczki zawierają w swym składzie chlor.
proces, którego podstawową funkcją jest obniżanie lub utrzymywanie na stałym poziomie temperatury określonego ośrodka materialnego;
