chińskie języki

chińskie języki,

języki stanowiące chiń. (sinicką) gałąź chiń.-tybetańskiej rodziny językowej (chińsko-tybetańskie języki).

Tworzą ją gł. języki: 1) mandaryńskie (Chiny Północne i Środkowe), z najważniejszymi — pekińskim, nankińskim, syczuańskim; 2) wu (prow. Jiangsu, Zhejiang), m.in. szanghajski, suczouski; 3) yue (m.in. w prowincjach Guangdong, Guangxi; wśród emigrantów w San Francisco), gł. języki — hongkongski i kantoński; 4) min (gł. języki w miastach Fuzhou, Shantou, Xiamen, Chaozhou); charakterystyczna jednolitość typologiczna składni i morfologii, znaczne różnice w zakresie fonetyki i podstawowego słownictwa.