piezoelektryczność
Encyklopedia PWN
fiz. powstawanie wypadkowego momentu elektr. w niektórych kryształach dielektr. (dielektryki) pod wpływem ściskania lub rozciągania wzdłuż jednej z osi krystalograficznych;
akustoelektronika
dziedzina nauki i techniki z pogranicza akustyki i elektroniki;
[gr.],
materiały ceramiczne wykazujące efekt piezoelektryczny (piezoelektryczność);
czujnik, sensor:
procesy fiz., w których następuje zamiana (przekształcenie) energii elektr. bądź magnet. na energię fal sprężystych za pośrednictwem energii drgań mech. wywołanych przez zjawiska elektro- i magnetomech.
dielektryki wykazujące właściwości ferroelektr.; ferroelektryczność.
