ceramika piezoelektryczna

ceramika piezoelektryczna,

materiały ceramiczne wykazujące efekt piezoelektryczny (piezoelektryczność);

otrzymywane w postaci polikrystalicznej w wyniku procesów typowych dla materiałów ceramicznych; kształtki c.p. w postaci płytek, walców lub rur są formowane z proszków metodą prasowania, odlewania z zawiesin lub formowania termoplast. pod ciśnieniem, a następnie spiekane; typowymi przedstawicielami c.p. są: tytanian baru BaTiO₃ o ziarnach wielkości 40–50 µm (podstawiając jony baru i tytanu innymi jonami, np. wapnia i ołowiu, można uzyskać materiały o różnorodnych właściwościach) oraz materiały na bazie cyrkonianu tytanianu ołowiu Pb(Zr_yTi_1−y)O₃, zw. także PZT; c.p. jest stosowana m.in. do wytwarzania nadajników i odbiorników dźwięku i ultradźwięku (gł. w ośrodkach ciekłych i stałych), przetworników piezoelektrycznych w liniach opóźniających i filtrach urządzeń elektronicznych, czujników ciśnienia, wilgotności i temperatury, generatorów iskry, urządzeń do pomiarów przyspieszenia.