pędu
Encyklopedia PWN
pęd odosobnionego (izolowanego) układu mechanicznego, tj. niepoddanego oddziaływaniu zewnętrznemu, pozostaje wielkością stałą;
moment pędu, kręt,
wielkość charakteryzująca ruch ciała (np. punktu materialnego, bryły sztywnej); odgrywa dużą rolę przede wszystkim w dynamice ruchu obrotowego.
bot. apikalne (szczytowe) merystematyczne (merystemy) części pędu roślinnego lub korzenia, samoodnawiające się i zapoczątkowująca nowe człony (fitomery) pędu lub umożliwiające wydłużanie korzenia;
fiz. moment pędu ciała materialnego (układu ciał) uwarunkowany ruchem wokół jakiegoś punktu (środka masy, innego ciała) lub osi, np. o.m.p. elektronu w atomie, o.m.p. planety w ruchu wokół Słońca;