liść

liść,

bot. część składowa sporofitu roślin naczyniowych, boczny organ osadzony na łodydze (pęd roślinny ), o ograniczonym wzroście szczytowym (z wyjątkiem liści paproci);

gł. funkcjami liścia są: fotosynteza, transpiracja i wymiana gazowa pomiędzy atmosferą a rośliną. Liść powstaje z zawiązków bocznych w stożku pędu, jest pokryty skórką (na której często występuje kutykula lub włoski) z aparatami szparkowymi; w środku liścia znajduje się mezofil oraz wiązki przewodzące w tzw. nerwacjach liściowych. Typowy liść roślin dwuliściennych składa się z części nasadowej (często z przylistkami) i z części górnej zbud. z ogonka liściowego (z wyjątkiem liści siedzących) oraz z blaszki liściowej; liście pojedyncze mają pojedynczą blaszkę liściową, całobrzegą lub wcinaną, liście złożone składają się z oddzielnych listków osadzonych pierzasto lub dłoniasto na wspólnej osadce; nerwacja liści jest równoległa (u jednoliściennych), siateczkowata (u dwuliściennych) lub widełkowata (u paproci, miłorzębu). Na roślinie zwykle występuje kilka rodzajów liści: liścienie, liście łuskowate, właściwe, przykwiatowe; liście mogą być też przekształcone w wąsy, ciernie, liściaki, łuski, aparaty chwytne oraz listki kwiatowe tworzące kwiat. U większości paproci i roślin okrytonasiennych zielnych liście obumierają wraz z rośliną, u nagonasiennych i drzewiastych dwuliściennych — opadają przed obumarciem rośliny albo w roku powstania i prawie jednocześnie, np. drzewa liściaste klimatu umiarkowanego, albo w latach następnych i stopniowo — rośliny wiecznie zielone, np. większość drzew iglastych i liczne liściaste w klimacie tropik., lub tzw. rośliny zimozielone, np. większość drzew iglastych i niektóre liściaste w klimacie umiarkowanym.