skórka

skórka, epiderma,

bot. okrywająca, zewn., zwykle pojedyncza warstwa komórek występująca na powierzchni wszystkich młodych organów roślinnych;

skórka liści i łodyg wytwarza m.in. aparaty szparkowe, włoski, komórki wydzielnicze, a skórka korzeni — włośniki; na organach nadziemnych często pokryta jest kutykulą lub nalotem woskowym, niekiedy bywa wielowarstwowa; pełni funkcje mech. i ochronne, kontroluje wymianę gazową między organem a atmosferą; na korzeniach (dzięki włośnikom) zwiększa powierzchnię chłonną rośliny.