epiblema
 
Encyklopedia PWN
epiblema
[gr., ‘osłona’],
bot. powierzchniowa warstwa komórek tworząca skórkę korzenia, zaopatrzona we włośniki;
pełni funkcje: okrywającą, chłonną i wydzielniczą; w odróżnieniu od skórki pędu nie jest pokryta kutykulą i nie ma szparek.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia