kserofity
 
Encyklopedia PWN
kserofity
[gr. xērós ‘suchy’, phytón ‘roślina’],
suchorośla, sklerofity
rośliny występujące na siedliskach stale lub okresowo ubogich w wodę;
są przystosowane do oszczędnej gospodarki wodą i do intensywnego jej pobierania; kserofity dzielą się na 3 grupy: 1) malakofity — rośliny o liściach dość dużych, pokrytych martwymi włoskami, w warunkach ekstremalnych zrzucanych lub zmienianych na mniejsze, i o systemach korzeniowych rozległych; 2) sklerofity, czyli właściwe kserofity — rośliny sklero-kseromorficzne, zdolne w najwyższym stopniu do hamowania transpiracji przez zmniejszenie powierzchni (drobne, skleromorficzne liście, w których funkcje blaszki liściowej często przejmuje ogonek lub łodyga); aparaty szparkowe są głęboko osadzone; korzenie odznaczają się dużą siłą ssącą; 3) sukulenty — rośliny gruboszowate, zawierające tkankę magazynującą wodę w łodygach, liściach lub korzeniach; ich powierzchnia transpirująca jest silnie zmniejszona; występuje niewiele aparatów szparkowych; wzrost jest powolny; system korzeniowy — płytki i rozległy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia