orbitalny
Encyklopedia PWN
Algol, β Persei,
druga pod względem jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Perseusza;
seria satelitów geostacjonarnych, przeznaczonych gł. do retransmisji sygnałów telewizyjnych i radiowych na obszar Europy i części Afryki;
Endeavour
piąty (najnowszy — 2001) z serii amerykańskich wahadłowców kosmicznych;
[ındẹwər],
Laplace 
, ur. 25 III 1749, Beaumont-en-Auge (Normandia), zm. 5 III 1827, Paryż,
francuski matematyk, astronom i fizyk; największy uczony końca XVIII i początku XIX w..
[laplạs]
Pierre Simon de , ur. 25 III 1749, Beaumont-en-Auge (Normandia), zm. 5 III 1827, Paryż,
Mercury
zapoczątkowana 1960 seria amerykańskich jednoosobowych statków kosmicznych, wykorzystanych do realizacji pierwszych balistycznych i orbitalnych lotów astronautów amerykańskich; także nazwa amerykańskiego programu astronautycznego, którego celem była realizacja tychże lotów z zadaniem sprawdzenia zachowania organizmu ludzkiego w warunkach lotu kosmicznych i podczas powrotu na Ziemię oraz przygotowanie astronautów i zdobycie doświadczeń technicznych i organizacyjnych potrzebnych do realizacji kolejnych lotów załogowych w ramach programów Gemini i Apollo.
[mə̣:rkjuri] ,
,
parzystość, P,
fiz. wielkość charakteryzująca stany układów kwantowych (cząsteczek, atomów, jąder atomowych, cząstek elementarnych) ze względu na ich zachowanie przy odbiciu przestrzennym (inwersji przestrzennej), czyli przy zmianie zwrotu wszystkich 3 osi układu odniesienia — układ lewoskrętny zmienia się przy tym na układ prawoskrętny i odwrotnie;
