orbitalny

Encyklopedia PWN

fiz. moment pędu ciała materialnego (układu ciał) uwarunkowany ruchem wokół jakiegoś punktu (środka masy, innego ciała) lub osi, np. o.m.p. elektronu w atomie, o.m.p. planety w ruchu wokół Słońca;
lot orbitalny, lot satelitarny,
lot z prędkością kosmiczną umożliwiającą osiągnięcie przez sztucznego satelitę orbity ciała niebieskiego bądź lot takiego satelity po orbicie satelitarnej.
atom
[gr. átomos ‘niepodzielny’],
fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.
fiz. w teoriach kwantowych liczby charakteryzujące stan stacjonarny układu, np. atomu, jądra atomowego lub cząstki elementarnej;
dziedzina nauki i techniki zajmująca się badaniami procesów technol. i wytwarzaniem różnych materiałów w warunkach mikrograwitacji;
wektorowa wielkość fiz. określająca oddziaływanie substancji lub mikrocząstki z polem magnetycznym;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia