norma
Encyklopedia PWN
gałąź prawa publicznego, obejmująca ogół norm prawnych regulujących funkcjonowanie finansów publicznych (zwłaszcza państwa), głównie publiczną działalność finansową (pieniężną).
oprócz umów międzynarodowych, podstawowe źródło norm prawa międzynarodowego;
moralność
[fr. moral < łac. moralis ‘dotyczący obyczajów’]:
demogr. sposób systematyzacji lub objaśnienia poziomu, zróżnicowania i zmian płodności (demogr. ) w populacjach ludzkich.
psychol. zachowania, które mają przynieść korzyść innej osobie lub społeczności (pomaganie, dzielenie się, ochrona).
mat. jedno z najważniejszych pojęć analizy funkcjonalnej: przestrzeń liniowa, unormowana (odległość ρ(x, y) dwóch jej elementów x, y określa się jako normę ich różnicy: ρ(x, y) = ∥x − y∥) i zupełna (tzn. każdy ciąg (xn) elementów przestrzeni Banacha X, który spełnia warunek Cauchy’ego 
ma granicę: istnieje element x ∈ X, taki że 
).
ma granicę: istnieje element x ∈ X, taki że ).
