metalu

Encyklopedia PWN

fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii;
substancja pochodzenia nieorganicznego lub organicznego, powstała w wyniku procesów zachodzących w skorupie ziemskiej, tworząca złoże;
metalurgia proszków, ceramika metali,
dział inżynierii materiałowej zajmujący się wytwarzaniem wyrobów i półwyrobów z proszków metali, mieszanek proszków metali, mieszanek proszków metali z niemetalami, proszków stopowych lub częściowo stopowych w procesach prasowania i spiekania.
cienka warstwa metalu lub metali wytwarzana elektrolitycznie na powierzchni innych metali, rodzaj powłoki ochronnej.
w jubilerstwie stosunek masy czystego metalu szlachetnego zawartego w stopie do całkowitej masy stopu, wyrażony z dokładnością do części tysięcznych;
hutn. proces przeróbki plast., nadający żądany kształt i wymiary półwyrobom (walcowanie wlewków na kęsiska, kęsisk m.in. na kęsy) i wyrobom metalowym (walcowane wyroby) dzięki odkształceniu metalu między obracającymi się walcami lub niekiedy (np. w. gwintów) — przesuwającymi się szczękami.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia