spiekanie

spiekanie,

proces przejścia substancji w postaci proszku (lub drobnych ziarn) w lite, mechanicznie wytrzymałe ciało stałe w wyniku ogrzewania tej substancji do temperatury niższej od jej temperatury topnienia;

spiekanie jest procesem nieodwracalnym, przebiegającym w układzie jedno- lub wielofazowym (spiekanie w obecności fazy ciekłej). W wyniku spiekania zmniejszają się wymiary układu, zmniejsza się rozwinięcie jego powierzchni i maleje energia powierzchniowa; w procesie spiekania zachodzi wymiana masy między składnikami ziarn, zwłaszcza zaś dyfuzja na powierzchni stykających się ziarn. W ceramice spiekaniem nazywa się także zmniejszanie się porowatości materiału ceramicznego, spowodowane wytworzeniem się podczas wypalania fazy ciekłej, powstającej ze składników wyrobu w wyniku zachodzących procesów fiz. lub reakcji chemicznych. W niektórych materiałach ceramicznych (np. w materiałach szamotowych) zawartość fazy szklistej wynosi od kilku do kilkunastu procent, w innych zaś kilkadziesiąt procent (np. w porcelanie). Spiekanie stosuje się w przemyśle ceramicznym i metalurgicznym (metalurgia proszków).