magnetycznym
Encyklopedia PWN
proces technol. zmieniający głównie magnet. właściwości stopów magnetycznie twardych (magnetyczne materiały) w stanie stałym przez wywołanie w nich zmian strukturalnych, będących efektem łącznego oddziaływania temperatury, czasu i pola magnetycznego;
jedna z metod diagnostyki med. (obrazowanie diagnostyczne w medycynie) wykorzystująca zjawisko rezonansu magnetycznego jądrowego do badań tomograficznych (MR, MRI, tomografia rezonansu magnetycznego).
fiz. selektywne pochłanianie energii fal sprężystych o dużych częst. (ultra- i hiperdźwiękowych) przez substancje paramagnet. umieszczone w stałym polu magnetycznym.
fiz. część energii elektromagnetycznej ferromagnetyka (lub ferrimagnetyka) przetwarzana w ciepło podczas cyklicznego przemagnesowania zmiennym polem magnetycznym.
przyrząd do pomiaru podatności magnetycznej ciał diamagnetycznych i paramagnetycznych (rzadziej ferromagnetycznych) metodą ważenia próbki wypychanej z niejednorodnego pola magnetycznego lub wciąganej do niego.
nazwa, często używana m.in. w lotnictwie, → kompasu magnetycznego.
