komórkową
Encyklopedia PWN
dyscyplina biologii zajmująca się budową i czynnościami komórek oraz ich składników; wywodzi się z cytologii, nauki powstałej w XIX w.
cenocyt
biol. rodzaj komórczaka, wielojądrowa komórka, wielojądrowy organizm lub część organizmu zbudowana z wielojądrowych komórek, otoczone wspólną zewnętrzną ścianą komórkową, u których podziałom jądra nie towarzyszą podziały komórki z wykształceniem ścian komórkowych (wewnętrznych);
[gr. koinós ‘wspólny’, kýtos ‘komórka’],
wyroby metalowe zdobione pastami emaliowymi;
rodzina białek będących kluczowym składnikiem systemu regulującego przebieg cyklu komórkowego.
med. sposób badania komórek tworzących zawiesinę w laminarnym strumieniu cieczy za pomocą urządzenia zw. cytometrem przepływowym.
drewnienie, lignifikacja,
bot. przesycanie ścian komórkowych roślin wyższych (zielnych i drzewiastych) przez ligninę, usztywniające je i zachowujące dobrą adhezję wody do zdrewniałych ścian;
