drewnienie

drewnienie, lignifikacja,

bot. przesycanie ścian komórkowych roślin wyższych (zielnych i drzewiastych) przez ligninę, usztywniające je i zachowujące dobrą adhezję wody do zdrewniałych ścian;

zachodzi gł. w czasie tworzenia się ściany wtórnej; cząsteczki ligniny wmontowane między celulozowe mikrofibryle ściany powodują scementowanie całej struktury w sztywny kompleks; zdrewnienie ścian komórkowych pozwala na utrzymanie sztywności ciała roślin, gł. lądowych; drewnieniu ulegają przede wszystkim ściany komórkowe drewna (gł. naczynia, cewki, włókna), a także inne części roślin (np. kolce, ciernie); drewnienie dostarcza człowiekowi cennego surowca — drewna.