komórkową
Encyklopedia PWN
radiokomunikacja
dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;
[łac.],
cytoplazma
biol. obszar w komórce oddzielony od środowiska zewnętrznego błoną komórkową (w komórkach eukariotycznych — obszar między błoną komórkową i otoczką jądrową);
[gr.],
pierwotniaki, Protozoa,
jednokomórkowe lub kolonijne organizmy o typowej eukariotycznej (eukarionty) organizacji komórki;
chromosomy
genet. struktury zawierające materiał genetyczny komórki;
[gr. chrṓma ‘barwa’, sṓma ‘ciało’],
eukarionty, organizmy eukariotyczne, organizmy jądrowe, jądrowce, karionty, karioty, Eukaryota, Eucaryota, Eucarya, Karyota, Caryota,
organizmy zbudowane z komórek o wyższym stopniu organizacji;
fizjol. zespół mechanizmów umożliwiających bierne lub czynne przechodzenie substancji przez błonę komórkową.
