jonowych
Encyklopedia PWN
pierwiastki chemiczne (o liczbach atomowych 57–71) należące do 3 grupy układu okresowego pierwiastków, tworzące w 6 okresie dodatkową rodzinę: lantan (La), cer (Ce), prazeodym (Pr), neodym (Nd), promet (Pm), samar (Sm), europ (Eu), gadolin (Gd), terb (Tb), dysproz (Dy), holm (Ho), erb (Er), tul (Tm), iterb (Yb) i lutet (Lu) (dawniej lantan nie był zaliczany do lantanowców);
reguła określająca przebieg jonowych reakcji przyłączania fluorowcowodorów do atomów węgla połączonych podwójnym wiązaniem w cząsteczkach niesymetrycznych węglowodorów nienasyconych;
faza stała (zwykle dwu- lub trójskładnikowa), składająca się albo wyłącznie z pierwiastków metalicznych, albo z pierwiastków metalicznych i niemetalicznych, mająca właściwości pośrednie między właściwościami roztworu stałego i typowego związku chem. o wiązaniach jonowych lub kowalencyjnych.
mikroskop elektronowy transmisyjny, ang. Transmission Electron Microscope (TEM),
przyrząd do badania (obrazowania) struktury ciał, gł. ciał stałych, w którym wykorzystuje się strumień elektronów o dużej energii skupiany przez soczewki elektromagnetyczne;
chemik;
niob, Nb, niobium,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 41;
