jonowych
Encyklopedia PWN
fizjol. przemieszczanie związków mineralnych rozpuszczonych w wodzie ze środowiska zewn. rośliny do jej środowiska wewnętrznego;
różnica potencjałów ustalająca się w stanie równowagi po obu stronach membrany elektrochemicznej, tzn. półprzepuszczalnej przegrody rozdzielającej 2 roztwory elektrolitów i przepuszczającej tylko niektóre jony;
zapis reakcji chemicznej w postaci równania, którego lewą stronę stanowią chemiczne wzory cząsteczek (i/lub symbole atomów) substancji wyjściowych (substratów), a prawą — substancji końcowych (produktów) reakcji;
silnik, w którym siła napędowa powstaje dzięki sile reakcji wytwarzanej przez wypływający z silnika czynnik roboczy (np. gorące spaliny, strumień jonów, plazmy);
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
zjawisko przepływu prądu elektrycznego w dielektrykach pod wpływem pola wyładowanie elektryczne.
