pobieranie jonów u roślin
 
Encyklopedia PWN
pobieranie jonów u roślin,
fizjol. przemieszczanie związków mineralnych rozpuszczonych w wodzie ze środowiska zewn. rośliny do jej środowiska wewnętrznego;
gł. miejscem, gdzie odbywa się pobieranie jonów są korzenie, choć różne związki nieorg. mogą się dostawać do rośliny również przez liście; dzięki pobieraniu jonów roślina jest zaopatrywana w składniki miner. potrzebne jej do wzrostu i rozwoju. Pobieranie jonów z podłoża odbywa się za pośrednictwem wyspecjalizowanych komórek skórki korzenia włośników; z roztworu glebowego jony przemieszczają się do apoplastu, na który składają się przestwory międzykomórkowe i ściany komórkowe; proces ten może się odbywać drogą dyfuzji lub przepływu masowego (przemieszczania substancji rozpuszczonych wraz z rozpuszczalnikiem z miejsca o wyższym ciśnieniu do miejsca o niższym ciśnieniu); z apoplastu jony są pobrane przez komórki pierwotnej kory korzenia; transport jonów do komórki odbywa się przy udziale kanałów jonowych i przenośników białkowych (przekaźników) czyli integralnych białek błonowych łączących przestrzeń wewn. i zewn. komórki; jony pobrane przez komórki kory pierwotnej, aby dostać się do walca osiowego korzenia, przemieszczają się wewnątrz symplastu (który tworzą komórki połączone między sobą plazmodesmami); z komórek walca osiowego jony zostają wydzielone do drewna (ksylemu), w procesie zw. załadowaniem ksylemu; może się on odbywać przez kanały jon. na drodze dyfuzji ułatwionej lub aktywnie, z udziałem przenośników białkowych; w drewnie jony wraz z wodą i in. rozpuszczonymi związkami są rozprowadzane w roślinie wraz z prądem transpiracyjnym (transpiracja).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia