kora,
bot. wszystkie tkanki roślinne (pierwotne i wtórne) usytuowane w łodygach i korzeniach roślin naczyniowych na zewnątrz od miazgi łykodrzewnej, pełniące funkcje ochronne;
kora
Encyklopedia PWN
kora występuje u dorosłych roślin z przyrostem wtórnym, składa się z tkanek żywych — łyka, miękiszu kory pierwotnej i miazgi korkotwórczej, oraz z tkanek martwych — korka lub korowiny; tkanka (gł. miękiszowa) młodych części łodyg i korzeni, znajdująca się między walcem osiowym a skórką jest nazwana korą pierwotną, natomiast tkanka znajdująca się na zewnątrz od miazgi łykodrzewnej — korą wtórną (złożoną gł. z łyka, oraz korkowicy i kory pierwotnej); nazwa „kora” bywa także stosowana na określenie tkanek wytworzonych przez miazgę korkotwórczą. W technice — tylko martwica korkowa (korek i korowina).
