korek

korek, fellem

[gr.],

bot. tkanka wtórna okrywająca starsze łodygi, pnie, korzenie, niektóre bulwy, wytwarzana przez miazgę korkotwórczą;

składa się z martwych komórek o ścianach przesyconych suberyną, stanowi część korkowicy; typowy korek występuje wyłącznie u roślin nasiennych; warstwa korka może być bardzo gruba, np. u dębu korkowego, który dostarcza korka użytkowego.