jednorodnych
Encyklopedia PWN
bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).
filozof francuski, jeden z najważniejszych myślicieli XX w..
włók. operacja chemicznej obróbki włókna lub przygotowania półproduktów włóknistych (np. masy celulozowej) do wyrobu białego papieru;
biom
ekol. największa lądowa jednostka biocenotyczna występująca w jednorodnej strefie klimatycznej;
[gr. bíos ‘życie’],
fiz. prawo określające wielkość i kierunek indukcji magnet. (indukcja) w dowolnym punkcie jednorodnego izotropowego ośrodka dla pola magnet. wytworzonego przez przewodnik ze stałym prądem elektrycznym;
techn. cienka jednorodna warstwa z materiału sprężystego o bardzo małej sztywności na zginanie (np. cienka skóra, guma, płótno, folia);
