erozyjną
Encyklopedia PWN
obróbka materiałów za pomocą narzędzi nieskrawających, wykorzystująca zjawisko erozji.
geol. najniższy poziom terenu, do którego może teoretycznie dotrzeć erozja na danym obszarze;
niezgodność, dyskordancja,
geol. wzajemny stosunek stykających się ze sobą warstw skalnych (lub zespołów warstw), będący wynikiem zaburzenia ich pierwotnego, normalnego następstwa (takiego, w którym młodsze warstwy leżą równolegle i bez przerw na starszych);
proces technol., którego celem jest nadanie wytwarzanym produktom wymaganych kształtów (o. ubytkowa, obróbka plastyczna) albo właściwości fiz. i chem. (obróbka cieplna, obróbka cieplno-chemiczna, obróbka cieplno-plastyczna) bądź magnet. (obróbka cieplno-magnetyczna);
hydrol. naturalny ciek powstały z połączenia potoków (strumieni, strug) lub wypływający z czoła lodowca, jeziora, źródła (wywierzyska), rzadziej z obszaru zabagnionego, zasilany powierzchniowo i podziemnie wodą z opadów spadłych w jego dorzeczu, mający ukształtowane koryto i płynący pod działaniem siły grawitacyjnej w łożysku i dolinie, wyżłobionych w wyniku działania jego siły erozyjnej.
geol. płaski stopień w dolinie rzecznej lub na brzegu morza (albo jeziora).
