dyscyplinarna
Encyklopedia PWN
reguluje stosunki prawne związane z żeglugą morską;
kontrreformacja
prąd w Kościele katolickim kształtujący XVI–XVII w. reformę życia kościelnego, będący reakcją na reformację.
[łac. contra ‘przeciw’, reformatio ‘przekształcenie’],
w Polsce konstytucyjny organ państw., powołany na mocy ustawy z 20 XII 1989 do strzeżenia niezawisłości sędziowskiej i niezależności sądów;
w dawnym prawie pol.: n. sędziego, wytoczenie przez stronę procesową procesu sędziemu o niesprawiedliwe wyrokowanie;
prawnik, dyplomata, adwokat;
postępowanie w sprawach, w których organ administracji publicznej jest powołany do wydania aktu administracyjnego, głównie decyzji administracyjnych, oraz jego przymusowego wykonania; także część prawa administracyjnego regulująca tryb wydawania aktów administracyjnych i ich przymusowego wykonywania oraz uprawnienia, jakie przysługują adresatom aktów administracyjnych w trakcie ich wydawania i przymusowego wykonywania.
