ciągłe

Encyklopedia PWN

wydawnictwo ciągłe, podsumowujące roczny dorobek literatury pięknej — pol. i przekładowej, krytyki lit. oraz życia kult. i lit.;
mat. przekształcenie ciągłe p przestrzeni topologicznej E, zw. przestrzenią włóknistą, na przestrzeń topologiczną B, zw. przestrzenią bazową, wraz z ustaloną przestrzenią topologiczną W, zw. włóknem, takie że istnieją: pokrycie otwarte {Ut}t ∈ T przestrzeni B oraz rodzina homeomorfizmów ht: Ut × Wp–1(Ut) spełniających warunek p ∘ ht (u, w) = u.
fiz. podstawowe równanie nierelatywistycznej mechaniki kwantowej;
przyrząd opt. składający się z dużej liczby równoległych, równoodległych rys jednakowego kształtu — naniesionych na płaskie lub wklęsłe podłoże — na których zachodzi dyfrakcja fali padającej (dyfrakcja fal).
procesy zachodzące między powierzchniami trącymi ciał stałych, spowodowane wprowadzeniem środków smarnych; także czynność wprowadzania środków smarnych między trące powierzchnie.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia