całościowy
Encyklopedia PWN
socjologia stosowana, inżynieria społeczna, ang. social engineering,
w szerokim ujęciu nauka społeczna badająca warunki, mechanizmy i zasady racjonalnego przekształcania rzeczywistości społecznej, w węższym — zbiór dyrektyw skutecznego działania, mających spowodować pożądane zachowania podmiotów społecznych;
Spinoza Baruch, Benedictus Despinoza, Benedictus d’Espinoza, ur. 24 XI 1632, Amsterdam, zm. 21 II 1677, Haga,
filozof holenderski, jeden z głównych przedstawicieli nowożytnego racjonalizmu.
strukturalizm
termin upowszechniony w latach 40. XX w.; pierwotnie oznaczał podejście i metodę badawczą stosowane w lingwistyce, następnie stał się nazwą orientacji teoretycznej w antropologii społecznej i kulturowej, badaniach literackich, religioznawstwie i psychologii.
[ang. < łac.],
nauka o ukształtowaniu językowym wypowiedzi, stanowiącym rezultat doboru określonych środków i norm tekstotwórczych, co jest interpretowane łącznie jako wyraz przynależności wypowiedzi do jakiejś grupy zjawisk mownych i stosunku do reprezentowanych przez nie wartości kulturowych; dział językoznawstwa lub literaturoznawstwa.
system
zespół wzajemnie sprzężonych elementów, spełniający określoną funkcję i traktowany jako wyodrębniony z otoczenia w określonym celu (opisowym, badawczym, do innego zastosowania — np. systemem jest proces technologiczny).
[gr.],
