całościowy
Encyklopedia PWN
szkoła filoz., uformowana na przeł. lat 60. i 70. XX w. na uniwersytecie w Tybindze przez H. Krämera i K. Gaisera, do której należą również T. Szlezak i J. Reale.
utopia
termin pochodzący od tytułu łacińskiego dzieła Th. More’a Utopia.
[gr. oú ‘nie’ lub éu ‘dobry’, tópos ‘miejsce’, czyli ‘miejsce, którego nie ma’ lub ‘dobre miejsce’],
wiktymologia
multidyscyplinarna dziedzina nauki, której zadaniem jest całościowa analiza zjawisk dysfunkcjonalnych i zapobieganie nieprawidłowym procesom i zjawiskom, których wynikiem są różnorodne formy pokrzywdzenia;
[łac. victima ‘ofiara’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
minim. językowa jednostka tekstu, która daje się wydzielić na podstawie analizy formalnej i semantycznej;
zespół powtarzalnych i względnie trwałych sposobów myślenia i zachowania się ludzi należących do tej samej kultury;
