a.a.C.
Encyklopedia PWN
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego (w przestrzeni euklidesowej): i.m.w. 
, 
, 
o wspólnym początku jest iloczyn skalarny ( × ) · , gdzie znak × oznacza mnożenie wektorowe (iloczyn wektorowy), a znak · oznacza mnożenie skalarne (iloczyn skalarny);
, , o wspólnym początku jest iloczyn skalarny ( × ) · , gdzie znak × oznacza mnożenie wektorowe (iloczyn wektorowy), a znak · oznacza mnożenie skalarne (iloczyn skalarny);
iloczyn wektorowy, iloczyn zewnętrzny,
mat. pojęcie z zakresu rachunku wektorowego: iloczynem wektorowym wektorów i (oznaczanym × lub [, ]) w przestrzeni 3-wymiarowej nazywa się wektor = × , którego kierunek jest prostopadły do obu wektorów i , długość c = a b sinα (gdzie α to kąt między kierunkami wektorów i ), a orientacja trójki , , jest dodatnia (zgodna z orientacją układu współrzędnych);
logarytm
mat. logarytm liczby b przy podstawie a, oznaczany logab, to liczba, do której należy podnieść liczbę a, by uzyskać liczbę b;
[gr. lógos ‘słowo’, arithmós ‘liczba’],
sztuka powstała na terenie Niderlandów;
demogr. sposób systematyzacji lub objaśnienia poziomu, zróżnicowania i zmian płodności (demogr. ) w populacjach ludzkich.
